Op slechts 10 kilometer van de Grote Markt van Brussel vind je een van de grootste bosgebieden van Vlaanderen. Het uitgestrekte Zoniënwoud verenigt de drie gewesten in ons land, is 4.421 hectare groot, bezit bomen van meer dan 200 jaar oud en is een thuis voor vele dieren. Wandel tussen de statige beukenbomen in het uitgestrekte Zoniënwoud en je vergeet bijna dat de drukke hoofdstad vlakbij is. De best beschermde delen van het Zoniënwoud maken deel uit van de Unesco Werelderfgoedlijst, als onderdeel van een groep van in totaal 94 uitzonderlijke beukenwouden in 18 Europese landen. 

Het Zoniënwoud staat centraal in het rijk van de Brabantse Wouden, een machtig landschap dat vanaf het Hallerbos in het westen helemaal loopt tot aan Heverleebos en Meerdaalwoud in het oosten.

Jezus-Eik dankt zijn ontstaan aan een miraculeus Onze-Lieve-Vrouwbeeldje, ooit opgehangen aan een oude eik in het Zoniënwoud en groeide uit tot een kleine bedevaartplaats. De oude dorpskern tussen het Zoniënwoud en de kerk is uitgegroeid tot een gastronomisch centrum met talrijke restaurants. De barokke kerk werd in 1650 gebouwd in opdracht van de abt van abdij van Park. De kerk heeft een eenbeukig schip en een rechte koorafsluiting. In 1969 werd de neogotische gevel verwijderd en werd de oorspronkelijke barokgevel gereconstrueerd.

Het verslag

Op 23 april gaven een twintigtal wandelaars en allen lid van onze patiëntenvereniging afspraak in Jezus-Eik, deelgemeente van Overijse en aan de poorten van het Zoniënwoud.

Ditmaal hadden de organisatoren een boswandeling voorzien in 5000 ha grote Zoniënwoud, waarvan de best beschermde delen, deel uitmaken van de Unesco Werelderfgoedlijst. Het werd een druilige zondagse wandeling maar de deelnemers vonden het fijn om andere patiënten te ontmoeten die eenzelfde of gelijkaardige aandoening hebben. Traditiegetrouw werd de wandeling onderbroken voor koffie, thee of frisdrank; waarop de moedigen onder hen er nog eens op uit trokken voor het tweede deel van de wandeling. Het was ondertussen gestopt met regenen en dat alleen was al voldoende om het lotgenotencontact te stimuleren. De namiddag werd afgesloten met een eetmaal in het Cultureel Centrum “De Bosuil”. (Marc G.)